இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு நண்பன் Sampathkumaar Ganesh
ஆண்ட சாதிகளை வச்சு செய்யற மாதிரி கதை இருந்தா சொல்லுன்னு கேட்க, வாமுகோமுவோட பல புத்தகங்கள் அப்படித்தான் இருக்கும்னு சொன்னேன். சொல்லவும் மனசு தானா அவரோடது ஏதோ ஒன்ன எடுத்து படின்னே சொல்லிட்டு இருந்தது. கிண்டில்ல வாங்கி வச்சுருந்து கள்ளிய எடுத்தேன். இது அவரோட முதல் நாவல்.
வட்டார வழக்கில் எழுதும் நாவல்கள்தான் முழுமையான கதை சொல்லிகளாக மாறுகின்றன.. அந்த வகையில் பார்க்கையில் கொங்கு வட்டாரம் என்றால் முதலில் இவரைத்தான் கைக்காட்ட வேண்டும். நான் ஏற்கனவே இவரது சயனம், சகுந்தலா வந்தாள், தானாவதி, சாந்தாமணியும் இன்னபிற காதல்களும் வாசித்திருக்கிறேன். தானாவதியெல்லாம் மிக முக்கியமான நாவல். பெண் கிடைக்காமல் அலையும் கொங்கு வட்டார இளைஞர்களை பற்றிய கதை அது.
சாதி ஏற்றத்தாழ்வுகளினால் என்னென்ன நடக்கும் என்பது நகர்புறவாசிகளுக்கு
சுத்தமாக தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. அவர்களுக்கு சுருக்கமாக சொல்ல
வேண்டுமென்றால் மூன்று விசயங்களை சொல்லலாம்
1. அவமானம்
2. உழைப்பு சுரண்டல்
3. பாலியல் சுரண்டல்
இது கொஞ்சம் கனமான சப்ஜெக்ட். இது பற்றி தெரிந்து கொள்ள அவ்வளவு சீக்கிரத்தில் யாரும் விரும்ப மாட்டார்கள். ஏனென்றால் மன அழுத்தம் வந்துவிடும் என்ற பயமே காரணம். அப்படி அல்ல, சிரித்துக்கொண்டே கூட இவற்றை தெரிந்து கொள்ளலாம், வாமுகோமுவின் புத்தகங்கள் வழியே...
கொங்கு பகுதியில் கிராமங்களில் ஆண்ட சாதி என்பது கவுண்டர் சமூகம்தான்.
அவர்களுக்கு கீழே இருப்பது/இருந்தது அருந்ததியர் சமூகம். இந்த இரண்டு
சமூகங்களுக்கு இடையிலான உறவு, எப்படி இருந்தது? எப்படி
மாறுகிறது என்பதை அட்டகாசமாக சொல்கிறார்...
ஊர்வழக்கம் என்ற பெயரில் இருந்த சாதிய கட்டமைப்பு திருப்பூர் & சீப்காட் தொழிற்வளர்ச்சியால் எப்படி உடைகிறது என்பதும், அதை ஏற்றுக்கொள்ள ஆண்ட சாதி தடுமாறுவதையும் அழகாக காட்சி படுத்துகிறார்.
சரக்கு வாத்தியார் குடித்து விட்டு வந்து, நாசுவர்கள் முன்பு போல் வீடு வீடாக வந்து
முடி வெட்ட வேண்டும் என்று பஞ்சாயத்து கூட்டும் காட்சியை சொல்லலாம்.
அதிலும் 10 நாட்கள் கதிரறுக்க வேலை வாங்கி விட்டு, கூலி கொடுக்காமல் ஏமாற்ற முத்தா கவுண்டர் போட்ட திட்டம் அவர் கழுத்து கத்தியாக வந்து நிற்கும் போது கை தட்டி விசிலடிக்கலாம்.
கைமாத்தாக வாங்கிய காசை கொடுக்கவில்லையென்றால் தன் கணவனை உன் பொண்டாட்டியிடம் அனுப்புவேன் என்று சொல்லும் கவுண்டச்சி வாயை மல்லி அடைக்கும் விதமெல்லாம் வேற லெவல்.
முழுக்க ஆண்ட பரம்பரைகளுக்கு எதிராக எழுதி இருக்கிறதா என்றால் அப்படியெல்லாம் இல்லை. முந்தைய தலைமுறைகளை மட்டும்தான் அப்படி காட்டுகிறது. அடுத்த தலைமுறை இந்த கட்டமைப்பு வேண்டாம் என்று எட்டி உதைத்துவிட்டு அவர்கள் போக்கில் இருப்பதையும் பதிவு செய்கிறது.
அதே நேரம் சாதி கொடுமையை அனுபவிக்கும் இனமும், அதே கட்டமைப்பின் மூலம் கிடைக்கும்
வருமானத்தை இழக்க தயாராக இல்லை என்பதையும் பதிவு செய்கிறார்.
இதுவரை நான் சொன்னதெல்லாம் படிக்கும் போது உங்களால் உணர முடிந்தால் உங்களுக்கு
சமூகநீதி பார்வை இருக்கிறது என்று அர்த்தம். அது குறித்த புரிதல் இல்லையென்றால்
இது எதுவுமே கண்களில் படாது. அதுதான் கோமுவின் ஸ்பெசாலிட்டி.
யாரிடமாவது இந்த எழுத்தாளரை பற்றி கேட்டால் "அவர் பயங்கரமான செக்ஸ் ரைட்டராச்சே" என்றுதான் சொல்வார்கள். ஆனால் உண்மை அதுவல்ல. பார்க்கும் பார்வையில்தான் அனைத்தும் இருக்கிறது. உண்மையை சொல்ல வேண்டுமென்றால் அப்படி எழுதி இருப்பார் என்றுதான் நானும் இவரை வாசிக்க துவங்கினேன். அவரது சில கதைகள் மட்டும்தான் அப்படி தெரியெம். மற்றவை அனைத்தும் வெடி சிரிப்புடன் சாதிய கட்டமைப்பையே பதிவு செய்கின்றன.
கிராமங்களில் பார்க்குமிடமெங்கும் நீக்கமற நிறைந்திருக்கும் பரிபூரண பாலியலே என்று சொல்லும்படிதான் இவரது கதைகள் இருக்கும். உண்மையில் கிராமங்கள் மட்டுமல்ல, நகரங்களும் அப்படித்தான். நாம்தான் கவனிப்பதில்லை.
அத்தியாயத்திற்கு அத்தியாம் வெடித்து சிரிக்க பல இடங்கள் இருக்கின்றன. அதிலும்
வட்டார வழக்கில் திட்டுவதை ரசிக்காமல் இருக்க முடியாது. அதே போலத்தான்
சொலவடைகளும். அதற்காகவே படிக்கலாம். ஒருபக்கம் பெருமாள். முருகன் போன்றோர் மிக
சீரியசாக இலக்கியமாக பேசும் விசயத்தை மிக அசால்டாக காட்சிகளாக வைத்து விட்டு
போகிறார்.
தாழ்ந்த சாதி பையன் ஒருவன் உயர்சாதி பெண்ணுக்கு காதல் கடிதம் கொடுத்து விட்டான் என நடக்கும் பஞ்சாயத்து காட்சி ஒரு உதாரணம். அதில் போகிறபோக்கில் ஆணவக்கொலையை பதிவு செய்கிறார்.
பையனுடன் போவேன் என்று பெண் சொன்னதும் பஞ்சாயத்தில் ரகளை வெடித்தது. கடைசியாக
பெண்ணை வீட்டிற்கு கூட்டி சென்றார்கள். அன்று இரவு கவுண்டர் வீட்டில் ஒரு இரவு
விழுந்தது. தற்கொலை என்றுதான் சொன்னார்கள்.
அவ்வளவுதான் எழுதப்பட்டிருக்கும். செத்தது அந்த பெண்தானா என்று கூட குறிப்பிட்டுருக்க மாட்டார்.
சொல்வதை விட, சொல்லாமல் விடப்படுவதில்தானே கதைசொல்லியின்
திறமை இருக்கிறது.
இதை கொண்டு சென்று எழுத்தாளரிடம் கேட்டால் நான் அப்படியெல்லாம் நினைச்சு எழுதலைங்களேம்பார்.
அதே பஞ்சாயத்து காட்சியில் ஒரு வசனம் வரும். கவுண்டரின் மனைவி பேசுவது. அதை இங்கே சொல்ல வேண்டாம் என்று நினைக்கிறேன்.
புத்தகம் முழுக்க 30% பாலியல் உறவுகளை பற்றியும்
30% வாழ்வியல் பற்றியும்
40% சாதிய கட்டமைப்பு பற்றியும் பேசுகிறது.
கொங்கு மண்டலம் பற்றிய அறிமுகம் தேவை என்பவர்கள் கட்டாயம் கோமுவை வாசிக்க வேண்டும்.
சாதிய கட்டமைப்பு பற்றிய புரிதல் வேண்டும் என்பவர்களுக்கும் கோமுவைத்தான்
பரிந்துரைப்பேன். பெருமாள் முருகன், ஆதவன் தீட்சான்யா, இமையம், சோ.தர்மன் என
பலர் இருந்தாலும் கோமுதான் புதிதாக தெரிந்து கொள்பவர்களுக்கு வலிக்காமல் ஊசி
போடுவார்.
தஞ்சை பிரகாசின் தீவிர ரசிகரான கோமுவின் எழுத்துகளில் பாலியல் இல்லையென்றால்தான் ஆச்சரியப்பட வேண்டும்.
கரமுண்டார் வீட்டை விடவா ஒரு நாவல் கள்ளர்-பள்ளர் பிரச்சனையை பேசி விடப்போகிறது? அதிலில்லாத பாலியலா?
கோமுவிற்கு, சேலம் ஏர்வாடி ஊர் ரொம்ப பிடிக்கும் போல, எட்றா வண்டிய நாவலிலும் அந்த ஊரை வைத்து எழுதியிருப்பார். இதிலும் கதிர் அறுக்க வருபவர்கள் அங்கு இருந்துதான் வருவார்கள்.
ஏன் இதை சொல்கிறேன் என்றால் ஏர்வாடி எனக்கு பக்கத்து ஊர். அங்குதான் மணல்வீடு இலக்கிய இதழ் நடத்தும் ஹரி கிருஷ்ணன் இருக்கிறார். அங்கு நடக்கும் வருடாந்தர நிகழ்ச்சி ஒன்றிற்கு சென்ற பொழுது கோமகன் வந்து சென்றதை கவனித்தேன். இருவரும் ஆழ்ந்த நண்பர்கள் என்று அவதானிக்கிறேன்.
பேசினால் பேசிக்கொண்டே இருக்கலாம்.
வாமுகோமுவை
வாசிப்பு பட்டியலில் தவறாமல் வைத்திருங்கள்.
